Beetje bezig met ... Sinterklaas

Ook voor dit blog komt hij elk jaar uit Spanje... Zie hier de resultaten uit het verleden inzake de Goedheiligman. En ook elk jaar komt de doos van zolder met daarin allerhande sinterklaas-versiering waarmee ons huis wordt gepimpt.

Zo ook de krans, die elk jaar 3 weken aan de voordeur hangt. Deze foto komt uit dit blogbericht uit 2013. De laatste Sinterklaasavond (in 2011) waar mijn moeder bij was, was bij ons thuis en bij die gelegenheid kregen wij deze krans van haar, die daarvoor altijd aan haar voordeur hing.

Toen ik hem dit jaar uit de doos pakte, zag ik dat het papier van de cadeautjes verkleurd en versleten was. Althans, dat dacht ik. Toen ik beter keek, zag ik dat vrienden met snaveltjes aan de hoekjes hadden gepikt. Of vrienden met knaagtandjes, maar dat hoop ik toch maar niet aan onze voordeur :-( . Kortom, eigenlijk moesten de pakjes op de krans worden vernieuwd.

Er zou eigenlijk een nieuw papiertje om de pakjes heen moeten. Maarja, mijn mams heeft de krans toentertijd met veel liefde en moeite - en met die dikke en gevoelige chemo-vingertjes - in elkaar gezet. En om dat nou te veranderen ...?



Maar aan de andere kant, van die aangevreten presentjes aan je voordeur, dat is ook geen gezicht. Dus nam ik toch de gok en pakte de pakjes uit. Verrassing! Toen mama kleine doosje voor de krans nodig had, nam ze daar haar medicijndoosjes voor! Precies het goede formaat. Goed idee!

Nu heb ik de doosjes gewoon weer opnieuw ingepakt. In een ander kleurtje en met een beetje plakfolie er omheen, zodat er niet aan gepeuzeld wordt. En kijk, nu hangt-ie weer aan de voordeur. Met de herinnering aan mijn lieve mama er nog steeds bij.