Beetje bezig met ... 14x14 Boekbindproject

14 x 14 is een groep van gelijkgestemde zielen met liefde voor het échte boek. Eind vorig jaar schreven zij via Facebook een virtuele wedstrijd uit voor het mooiste gebonden boek: De gebonden cataloog.

De inhoud van alle boekjes was hetzelfde: namelijk katernen met foto's van handgemaakte boeken van 14x14 boekbinders. De deelnemers konden zelf kiezen voor de wijze van inbinden.

Ik koos voor een boek met een koptische binding en stuurde de foto's van het resultaat echt op de allerlaatste dag in. In de mapjes op mijn computer vond ik er nu de foto's van terug.

En hoewel ik heb zitten ploeteren en foeteren - zie de foto hierboven - want ja autodidact, ben ik toch enigszins tevreden met het eindresultaat, want zoveel ervaring heb ik nog niet..

Er is altijd ruimte voor verbetering: zo zit dat rode strookje hierboven er niet voor niets, want ergens ging er iets mis :-( Maar dat ziet niemand. Toch?



En dat de achterflap niet helemaal goed meedraait en zit zoals zou moeten, zie je gelukkig ook niet op een foto :-)

 

En hier zie je nog een stukje rood-geblokt washi tape als je goed kijkt.... Stond ook niet in de bindwijze, maar was noodzakelijk bij de uitwerking :-)

Hier de foto waarop gestemd werd. De uiteindelijke winnaar had 44 likes en ik 33. (zie hier de overige inzendingen). Ik heb nu een mooi naslagwerk met nieuwe inspiratie en daarmee genoeg uitdagingen voor een volgende keer. :-)

Beetje bezig met ... Joel

Romper beschreven in opdracht van mijn collega T., want ze wilde op kraamvisite.

Er was nog enige twijfel of er nu puntjes of niet op moesten.
.

Maar uiteindelijk zonder: je zegt Jo-el en schrijft gewoon Joel. Tja, ik kan mij natuurlijk geen schrijffouten veroorloven :-)

Beetje bezig met ... washi tape

In mijn fotomapje op de computer kwam ik nog heel veel foto's tegen van kaarten met tape. Geen idee of ik ze al een keer gepubliceerd heb hier of niet. Daarom maakte ik er een collage van, dan kunnen ze daarna opgeruimd :-) Wellicht ten overvloede: De teksten zijn niet gestempeld maar handgeschreven.. 

Er zijn ook andere toepassingen voor tape, behalve kaarten. Zo heb ik bijvoorbeeld de enveloppen waarmee we onze oppas betalen alvast voorzien van een gezellig randje.

En ook dit fotolijstje met onze meisjes - uit privacy-overwegingen heb ik ze nagetekend :-) - is gepimpt met randjes roze. Was even een klusje, maar wel een leuk resultaat.

 

En verder hebben de meisjes hier thuis de eenvoud van het toepassen van tapejes ook ontdekt: als behang voor in het poppen- ofwel playmobil-huis. Leuk, een "love"- behangetje in de slaapkamer...

 

Bij de kaptafel en in de leeshoek kozen ze voor een behangetje met 2 patroontjes, waarvan eentje van met Jip en Janneke-figuurtjes....

...en de tijgerprint was ook favoriet.!!!

 

En uiteindelijk vind ik dit soort rolletjes dan op diverse plekken in dit huis terug...



Geeft niets! De meisjes hebben lol gehad en ik ook, want ik kan weer nieuwe varianten kopen!
Ook leuk! :-)

Beetje bezig met ... in memoriam

Oefenen met letters tijdens mijn cursus leidde tot dit letterwerk: spetters met zwarte inkt en in potlood kapitaal-letters erbij.

De tekst van Blof (Zo stil) voelt speciaal voor mij, als herinnering aan mijn mama. Omdat het vandaag precies 3 jaar geleden is dat stilte haar vriend werd....

....

Beetje bezig met ... zoemende hotelgasten

Deze huisjes vond ik laatst bij de Action voor niet veel geld. Het zijn insecten hotels. Ik vond ze alleen een beetje saai....

Dus ik nam een kwast met rode verf en een kwast met acryllak en gaf beide huizen een rood dakje.

Daarna nog even via Google gezocht naar de beste plek in de tuin: beschut en met de opening naar het zuiden.(bron: Wikipedia)

  

Het kostte nog enige overtuigingskracht om Man in huis te bewegen - "Straks hebben we een wespennest in de tuin :-( "  tot het ophangen (wat ik overigens best zelf kan...). Maar ze hangen. Dus laat nu de lente - en bijbehorende bestuivingen - maar komen :-)

Beetje bezig met ... Emily

Man in huis werkt op een kantoor. En zijn kamergenoot werd onlangs vader.

Het cadeau voor zijn collega lag voor de hand en dus mocht ik een romper beschrijven. Altijd leuk om de enthousiaste reactie van man tot man weer terug te horen: "Ja, mijn vrouw maakt dit zelf en nee, het is niet gedrukt, ze heeft het zelf geschreven`. En "Ja leuk hè, ze beschrijft ze al heel lang en tegenwoordig ook steeds vaker. Nee, ze kan er niet van leven en ze heeft ook nog een "gewone" baan ja". :-)

Collega ging blij met romper op weg naar huis. Volgende dag krijg ik via de Man in huis nogmaals dank voor het leuke cadeau. En tevens complimenten want de kersverse vader er thuis nog eens beter naar keek - of zijn vrouw, dat kan natuurlijk ook :-) - zag hij dat de letters en hartjes overgenomen waren van het geboortekaartje. Ach, toen was ik ook weer blij. :-D

Beetje bezig met ... wenskaarten #2

In studio B. - dat is de werkkamer :-) - staat een kast met een laatje met allerhande spullies om kaarten te maken. De vilten harten, sterren en bloemen van mijn blog vorige week lagen ook in dit laatje.

Er liggen ook parelknopjes en andere glimmers. En (gebruikte) postzegels, mini-knijpertjes, ponsjes, bloemen, stickers, lintjes, knopen, splitpennen en weet ik al niet wat voor als de inspiratie langskomt om er iets mee te doen. En ik geloof eigenlijk niet dat ik de enige ben met zo'n laatje toch? Trouwens, ik heb ook nog een doos met "mooie plaatjes" maar daarover een volgende keer :-)

Enfin. Er lag dus ook een envelopje met gestansde bloemetjes. Ooit gekregen van ik-weet-even-niet-wie. En onder het mom van "weggooien kan altijd nog", bleven ze in het laatje liggen.

Tot voor kort dus. Toen kreeg ik de geest. Men neme een eenvoudig patroon, wat zelfgeschreven letters en een aantal stukjes papier en voilà weer een hele trits kaarten toegevoegd aan de collectie :-)

Beetje bezig met ... wenskaarten #1

 

In de maanden januari en februari waren mijn activiteiten op dit blog niet groot. Vanwege de drukte op mijn werk gedurende die tijd, blogde ik niet en ook de creativiteit moest simpel zijn.

Dus toen ik even een moment voor mijzelf had, trok ik een laatje open en vond daar zakjes met vilten bloemen, sterren en hartjes. Ooit eens aangeschaft, nooit iets mee gedaan...

 

Het variatie in ontwerp is niet groot, misschien tegen het saaie aan (hoewel er geen kaart hetzelfde is!). Maar dat moest ook zo zijn, want ontspanning na inspanning was het doel en dat voldeed op deze manier prima. :-)

De tekst gaf nog de meeste uitdaging. Komende weken publiceer ik op dinsdag meer kaarten die verwant zijn aan deze. Ik was namelijk lekker een beetje bezig :-) 

Beetje bezig met ... een elfje

En toen hadden we een elfje in huis, want het Maxi-meisje werd 11 jaar tijdens de wintersportvakantie! Dus skiede ze die dag in een zelfgemaakt shirt met een elf erop! Uiteraard!
 

Maxi-meisje kreeg een kaart met haar kado want tja, een nieuwe fiets kun je slecht uitproberen in de sneeuw. Bovendien paste hij ook niet meer in de ski-bus :-)

Afgelopen vrijdag moest er op school getrakteerd worden. De sneeuwman verwees een beetje naar de wintersportvakantie en een beetje naar Olav uit de film Frozen, dat is echt een hit hier thuis... (Zullen we een sneeuwpop bouwen?.....)

Het idee voor de traktatie vond ik op Pinterest en in plaats van oreo's (= een soort koekjes) en rolo's, gebruikten wij een veterdroprolletje en een harlekijn-dropje als hoed. De oogjes en knoopjes maakten we met een chocolade-versierstift (ergens uit het bakartikelen-vak bij de supermarkt) en daarmee plakten we ook de smartie als neus. 

Kijk, hier zie je 30 man van het sneeuwexemplaar lekker warmpjes bij elkaar liggen op het dienblad. Smelten deden ze overigens niet. Sterker nog: we maakten de mannen op woensdagavond en dekten ze af met een plastic zak om ze op temperatuur eh...vers te houden, omdat we op donderdagavond de finale van Wie is de mol? wilden zien.....



Vrijdagavond vierden we de verjaardag voor de vriendinnen van het Maxi-meisje. Er mochten er 4 blijven gourmetten en ze mochten ook blijven slapen. Of wakker liggen, want dat doen uilen toch?

Met uiltjes van de Xenos en tapejes uit de verzameling van haar mama maakte ze zelf de kaartjes. Uilen zijn tegenwoordig favoriet. (Hoewel dit niets heeft te maken met die ene in Purmerend!).
 

De bijbehorende enveloppen maakte ze ook. Ik hoefde alleen maar even uit te leggen hoe het moest - naam met potlood schrijven en dan omtrekken met een kleurtje - en toen deed ze het gewoon! Gaaf toch. Als je al 11 bent, dan kun je dat allemaal wel :-)