Over het algemeen heb ik een redelijk vaste hand bij het beschrijven van rompers.
Maar bij deze romper was dat niet helemaal het geval. :-(
Verklaarbaar want het was de romper voor mijn kersverse nichtje!
's Middags om half 5 kreeg ik het telefoontje en 's avonds om half 9 had ik haar in mijn armen! In de tussentijd heb ik nog gekookt, gegeten en 100 kilometer in de auto gereden.
En in die krappe tijd ook nog met trillende handjes (want ja, enthousiast en blij!) nog een romper beschreven en gestreken. Of eigenlijk twee rompers, want ik vond de eerste niet goed genoeg. Hoezo perfectionistisch? :-s
Uiteindelijk is de bovenste mee naar het ziekenhuis gegaan en ligt de andere nog hier. En die is - achteraf zie je het pas - prima! Die krijgt het kleine meisje ook hoor, maar dat mag nog even wachten want ze past er toch nog niet in... :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je berichtje!